Andrea Curtis

ANDREA CURTIS
the kenar mahalle kızı.


Andrea on yedi yaşında ve hayatında herhangi bir bahar olmadığı için, ömrünün tam olarak neresinde olduğunu kestirmek biraz güç.
Fazla dramatize etmek lüzumsuz kaçıyor şu vakit. Onun yerine yaşadıklarını ve kişiliğini kısaca aktarmak bana düşüyor. Bir tür elçi gibiyim şu saniye, öyle düşünün beni.
Aile ile başlayalım. Bir insanın yetişmesinde en mühim şey tabii ki ailedir Andrea'nın görüşüne göre. Lakin doğmadan önce ona bir şans verselerdi ilk tercihi bir Curtis olarak doğmak olmazdı.
Bir annesi var. Miriam. Kadının üç çocuğu var üç farklı adamdan. Tamamen umutsuz, bataklığa saplanmış. Derler ya her insanın bu dünyada bir amacı vardır diye, işte onun yok. İnsan müsvettesinden öte bir şey olamadı. Alkolizme ve intihara eğilim gösteriyor. Çocukları için çırpınıp durduğunu ama bu piçlerden bir fayda göremediğini söylüyor. Zavallı.
En büyük kardeş Abraham, tam bir ırkçı, yirmi üç yaşında şimdi. Bir pakistanlıyı öldürdü.
Ortanca kardeş belki de en şanssız olanı. Alice, küçükken ağaçtan düşüp kafasını çarptı. Şimdi felç. Yapabildiği tek şey gözlerini kırpmak ve derin nefesler almak. Andrea onun bakımından sorumlu, altını değiştiriyor, yemeğini yediriyor ve onu yıkıyor. Andrea on beş yaşındayken kız kardeşinde bir değişiklik fark etti. Akşam eve geldiğinde kızın giydiği gecelik farklı oluyordu, saçları ise sabun kokuyordu. Oysa Andrea onu hep bebek şampuanı ile yıkardı. Bu vaziyeti pek önemsemedi; sonuçta bunu Miriam da yapıyor olabilirdi. Görevlerini hatırlaması çok da şaşılası olmamalıydı; ama daha sonra yeni bir şeyler dikkatini çekti. Annesinin o zamanki sevgilisi Brad odaya ne zaman girse Alice korkuyordu. Nefesleri hızlanıyor, bakışları donuyordu. Andrea bunun üstüne gitti. Ortaya çıkan gerçek yüzünden delirmesi işten bile değildi. Brad, Alice'e, o zavallı masum kıza cinsel istismarda bulunmuştu, defalarca hem de ve zavallı Alice tek kelime dahi edememişti. Sonra olaylar hızlı gelişti, Andrea adamı sekiz yerinden bıçakladı. Polis olayın iç yüzünü araştırırken bir süre ıslah evinde kaldı, daha sonra da ortaya çıkan gerçeklerle Andrea kamu hizmetine başladı, Brad hapse girdi.
Şimdi on yedi yaşında. Berbat bir devlet lisesinde okuyor. Berbat bir evde yaşıyor. Bakmakla yükümlü olduğu bir ablası ve doğru düzgün para kazanamayan, her şeyden aciz bir annesi var. Bu yüzdendir ki cepçilik yapıyor. Marketlerden yiyecek aşırıyor ve inanın bana, bütün bunlar Andrea'nın mahallesinde çok normal. Bir gün bu çöplükten çıkacak Alice ile birlikte; ama nasıl olacağını bilmiyor. Liseden sonra okumayacağı açık. Çocuk bakıcılığında kariyer yapmak istemediği de. Hayat zor, bunu biliyor; ama bundan yakınmıyor. Sadece bunu size ben anlatıyorum işte. Sır gibi düşünün.

Ivır zıvır var mesela:

-Andrea sessiz bir kız. Okula gidiyor ve geliyor.
-Dersleri iyinin yanından bile geçmiyor. Oysa çalışma şansı olsa başarabilirdi.
-Sigara içiyor. Bazen esrar çekiyor.
-Çocuk bakıcılığı yaptı. Şu sıralar bir çamaşırhanede çalışıyor; ama daimi işi broşür dağıtmak. Haricinde -metroda, meydanda ya da kalabalık herhangi bir yerde cüzdan ya da telefon araklamaktan çekinmiyor. İhtiyacı varsa yapar.
-Zengin olmak gibi hayalleri yok. Sadece Alice ile beraber çekip gitmek istiyor.
-Oradan buradan kitap bulursa okuyor.
-Ağzı bozuk değil, lakin sinirlendiği vakitlerde güzel küfreder.
-Limonu kabuğuyla yemeyi seviyor.
-Pek fazla arkadaşı mevcut değil. Böyle şeylere kafa yoramaz çünkü.
-Erkeklere gelince, anca yatar ya da uzaktan bakar. Böyle bir şey. Cilveli kız ya da aptal aşık olamayacak kadar meşgul olduğunu düşünüyor; ama kader ne gösterir bilinmez.
-Her şeyi bilen, ultra kültürlü insanlardan nefret ediyor. Gerçek dünyaya dönsünler, millet açlıktan kırılıyor diye düşünüyor işte.
-Aslında birisinden hoşlanmamsı için birçok neden var. Andrea o gün kötü gününde olabilir, karşısındaki insan saçını sola ya da sağa taramış veya hiç taramamış olabilir. Tek bir bakış, tek bir kelime. Her şey yeter.
-Bir erkekle kavga ederken tırnaklarını onun taşaklarına geçirmekten çekinmez ya da bir kızın saçlarını yolmaktan. Çirkef azıcık.