Romulus O'brian

'Burası senin çöplüğün değil ucube,o kız benim ve o kıza sulanan ikizin değil isterse Galler Dükü olsun suratına yumruğu yemeye mahkumdur !'

Romulus bu böğürtüye yanıt vermeden önce karşısındaki yağ çuvalının ağzından kendi suratına fırlayan salyaları uzun kollu tişörtünün koluyla yüzünü sildi ve ikizi Remus'a doğru bir bakış attı. Remus'un yüzü gözü dağılmıştı,az önce Romulus'un yüzünü salyasıyla yıkayan elemanın iki arkadaşı Remus'un kollarına girmiş onu tutuyorlardı ve bırakmaya da niyetleri yok gibiydi. Remus bedeninde kalan son enerji kırıntısını da topladı ve kesik kesik ' Be..Ben sadece haftaya teslim edilecek ö....ödev hakkında bir şey sormuştum.' dedi. Daha sonra ise başı aşağı düştü. Üç kişilik bu ufak çetenin lideri olan ve şuan bu ufak şey için kıskançlık krizleri geçiren yağ tulumu çocuk hışımla Remus'a döndü ve karnına bir yumruk patlattı,Remus'u kollarından tutan yalakalar ise 'Çok sağlam bir sağ Herbert !', 'İşte bu dostum' gibi cümlelerle arkadaşlarını övüyorlardı. Romulus'u karşısındakinin kolunu üç yerden kırık kolu uygun bir yerlerine sokmamak için tutan son bağlar da kopmuştu bu yumrukla beraber. Sırt çantasını omzundan attığı gibi sert adımlarla yürüdü ve Herbert adlı bu yağ çuvalını teke tek için kışkırtmak adına onu ittirdi. Herbert'ın dikkati artık Romulus'daydı ve gardını kaldırmıştı,ardından böğürtü ile bağırtı karışımı bir tonda 'Herbert Daniels,Londra bölgesi Boks Şampiyonu' dedi. Romulus gard falan kaldırmadan rakibine yürüdü,sol direkten eğilerek kaçtı ve rakibin ayağına Muay Thai usulü bir kaç low kick vurdu. Herbert'ın dizi biraz bükülmüştü fakat yine de bir sol kroşe denedi. Romulus kendisine doğru gelen yumruktan sağa doğru kaçarak kurtuldu ve Herbert'ın yağlarından dolayı gelen yavaşlığını fırsat bilerek hızlıca kolu tuttu. Boştaki eliyle sert bir dirsek darbesi indirdi ve rakibin hala bükük olan sağ ayağının kaval kemiğine sağlam bir tekme attı. Bu iki darbenin verdiği keskin acıya dayanamayan kocaoğlan diz çökmüştü fakat hala bir şeyler yapma niyetindeydi. Boşta olan sağ eliyle Romulus'un bacağını tutmak için bir hamle yaptı fakat sonunda sağ eli Romulus'un ayağı altında ezilmekten kurtulamadı. Sağ elinden gelen çatırtılar Herbert'ın parmaklarının kırıldığını haber veriyordu ortama.

Az önce tükürükler saçan kocaoğlan şimdi ne yapacağını şaşırmış halde yerde kıvranıyordu. Romulus güçlü bir sağ tekmeyle yan yatan rakibini yüzüstü çevirdi ve elektrik mavisi gözlerini Herbert'a dikti. Gayet sakin bir tonda fakat içindeki öfkenin de taşmasına izin vererek 'Ben Romulus,az önce dövme aptallığında bulunduğun çocuksa ikiz kardeşim Remus,ve bir daha se....' çocuklardan biri Remus'u bırakmış ve Romulus'u gafil avlamak için hamle yapmıştı fakat Romulus olayı uyandı ve gelen çocuğun karnına yumruğu aniden gömdü. Çocuk nefessiz bir şekilde yığıldı. Romulus ise tekrar Herbert'a dönüp 'Eee ne diyordum ? Heh,eğer bir daha seni ikizimin ya da benim on adım yakınında görürsem o yağlı kıçına tekmeyi basarım,anlıyor musun yağ tulumu ? Bundan sonra uslu bir çocuk olursun umarım,ayrıca bu çöplük artık herkesin.' dedi. Sonra ayağa kalktı ve Remus'un yanına yürüdü. Üçüncü çocuk hala Remus'u tutuyordu. Romulus parmaklarını umursamazca kütletti ve 'Bir de sen vardın değil mi ?' dedi esneyerek. Üçüncü çocuk Remus'u bıraktığı gibi kaçmıştı. Romulus ikizinin yüzündeki yaraları kontrol etti. Kaşı açılmıştı ve dikiş istiyordu. Remus'a 'Yürüyebilir misin ufaklık ?' diye sordu. 'Yü,yü...' lafını bitirmeden Remus'un kolunu omzuna attı ve yürümeye başladılar. Remus bir iki adım sonra tıkandı,Romulus pis pis sırıtarak 'Seni kucağıma alır ve hastaneye öyle götürürüm,bütün Londra'ya da rezil olursun,ya da yürürsün Remus. Seçim senin.' dedi. Remus'da hafif bir kendine gelme oldu,en azından artık ağır aksak da olsa yürüyebiliyordu. 'İşte benim adamım' dedi Romulus ve yürümeye devam ettiler...